Σημείωσε τον τόπο: τη διασταύρωση των οδών Φολόης και Αρτέμιδος, προς

Ρωμαϊκό υδραγωγείο, περιοχή Ασυρμάτου Αρόης

την ώρα: 12 το μεσημέρι

την ημερομηνία: 7 Ιουλίου 2007

τον καιρό: ζεστός

"Η περιπλάνηση παρουσιάζεται ως μια τεχνική βιαστικού περάσματος μέσα από ποικίλες ατμόσφαιρες μιας πόλης."

"Η συνοικία μιας πόλης δε καθορίζεται μόνο από τους οικονομικούς και γεωγραφικούς παράγοντες, αλλά και από την παράσταση που έχουν γι' αυτήν οι κάτοικοι της και οι κάτοικοι άλλων συνοικιών."

"Ο δρόμος: προσπάθησε να περιγράψεις το δρόμο, πώς είναι, σε τι χρησιμεύει, τους περαστικούς, τα αυτοκίνητα (τι είδους αυτοκίνητα;), πολυκατοικίες, σημείωσε ότι είναι μάλλον άνετες, μάλλον πολυτελείς, ξεχώρισε τις κατοικίες από τα καταστήματα.

Τα καταστήματα. Τι πωλείται στα καταστήματα; Δεν υπάρχουν καταστήματα τροφίμων. Α,ναι, υπάρχει ένα αρτοπωλείο! Αναρωτήσου από που ψωνίζουν οι άνθρωποι της γειτονιάς."

" Αποκρυπτογράφησε ένα τμήμα της πόλης, προσπάθησε να συναγάγεις τα αυτονόητα: π. χ. την ιδεοληψία της ιδιοκτησίας."

"Οι δρόμοι αυτής της πόλης δεν έχουν όνομα. Γραμμένη διεύθυνση βέβαια υπάρχει, αλλά έχει μόνο ταχυδρομική αξία, αναφέρεται σε ένα δημόσιο κτηματολόγιο (με συνοικίες και οικοδομικά συγκροτήματα καθόλου γεωμετρικά), που η γνώση του είναι προσιτή στον ταχυδρόμο, όχι στον επισκέπτη."

"Ο χώρος από μόνος του, σύμφωνα με τη δυτική εμπειρία, έχει τη δική του ιστορία, και δεν είναι δυνατόν να παραβλέψουμε αυτή την αναπόφευκτη διασύνδεση του χρόνου με το χώρο."

"...Υπήρχαν τόποι όπου τα πράγματα είχαν τοποθετηθεί επειδή είχαν μετακινηθεί με τη βία και, αντίθετα, τόποι όπου τα πράγματα έβρισκαν τη φυσική θέση και ακινησία τους."

"...Και ίσως ακόμη η ίδια η ζωή μας να κυβερνάται από συγκεκριμένες αντιθέσεις τις οποίες δεν μπορούμε να αγγίξουμε, τις οποίες οι θεσμοί και οι πρακτικές μας, δεν τολμούν ακόμη να θίξουν, αντιθέσεις τις οποίες δεχόμαστε ως δεδομένες: για παράδειγμα, μεταξύ του ιδιωτικού και του δημόσιου χώρου, του οικογενειακού και του κοινωνικού χώρου του πολιτισμικού χώρου και του χώρου κοινής ωφέλειας, μεταξύ του χώρου αναψυχής και του χώρου

"terrain vague": ξεχασμένοι χώροι μέσα στην πόλη όπου κυριαρχεί η έλλειψη χρήσης και δράσης, αλλά και η αίσθηση ελευθερίας, διαθεσιμότητας και η πιθανή εναλλακτική χρήση των χώρων αυτών.

...έχουμε αφεθεί στο χρόνο και έχουν μείνει απρόσωποι. Πολλοί από τους χώρους στέκουν απαρατήρητοι από τους περαστικούς και χρησιμοποιούνται περιοδικά είτε ως parking, ως αποθήκες, ως σκουπιδότοποι είτε δεν έχουν κάποια χρήση.

Ο προβληματισμός αυτός δεν απευθύνεται μόνο σε αρχιτέκτονες αλλά και σε καθημερινούς ανθρώπους που αναρωτιούνται για τους κενούς χώρους της πόλης τους ή και άλλων πόλεων. Έτσι η δουλειά αυτή έχει στόχο την κατανόηση του χώρου από τον επισκέπτη και την έξαρση της φαντασίας του γύρω από πιθανές δράσεις που μπορούν να γίνουν σε αυτό. Εισάγουμε τον επισκέπτη στον χώρο αυτό για να αντιληφθεί πώς είναι η σημερινή τους κατάσταση και να σκεφτεί εναλλακτικές χρήσεις του χώρου αυτού ή ακόμη και πρωτότυπες δράσεις που θα μπορούσαν να συμβούν σε αυτόν.